Het boek is verkrijgbaar op Indiegogo
Bekijk & bestel hier:
"Ik wil mijn monsters terug"
is een prentenboek en een spel
dat kinderen, (groot)ouders en professionals
uitnodigt om op zoek te gaan naar
de monsters in henzelf en in de wereld om hen heen.
Doe je mee?
Ik wil mijn monsters terug
Het is zo goed bedoeld: ouders die hun kinderen leren dat monsters niet bestaan. Prentenboeken, waarin kinderen zien dat het monster onder hun bed eigenlijk een opgepropt kussen is. Films, waarin monsters schattige, pluizige wezens zijn: wellicht wat onbegrepen, maar uiteindelijk volstrekt ongevaarlijk.
Terwijl we wel beter weten. Monsters bestaan. We hebben ze allemaal, zowel buiten als binnenin onszelf. Onze kinderen ook trouwens. En zelden zijn onze monsters pluizig en onnozel, vaker stekelig en tot kwaad in staat.
Anders waren het geen monsters.
Elkaar of onze kinderen influisteren dat monsters niet bestaan, maakt niet dat ze verdwijnen. Het maakt alleen dat ze onzichtbaar worden. Onnavolgbaar. Je krijgt geen kans te ontdekken wat ze kunnen.
Monsters zijn de kleine, rafelige gaatjes in de veilige, voorspelbare wereld die we kennen. We kunnen door ze heen gluren, naar iets wat niet ongevaarlijk, maar wel ongelofelijk rijk is.
Jij bent ook je monsters kwijt...
Je bent niet de enige. Psychologen en pedagogen, cultureel antropologen en literatuurwetenschappers, animatoren en ontwerpers, kunsthistorici en levenskunstenaars: ze wezen ons de weg naar welke monsters er in de literatuur, de kunst, de psychologie, het leven, in onszelf en in elkaar te vinden zijn.
Maar de meest bijzondere meezoekers onderweg, dat waren wel de kinderen. Heel veel kinderen. Toen we dit project begonnen waren we best wel onzeker: gaan kinderen het 'snappen' wat we doen? Raakt het hen? Wat moeten we uitleggen zodat ze zich met de
monsters kunnen verbinden?
Het antwoord op de laatste vraag werd direct helder: we hoeven ze helemaal niks uit te leggen. Kinderen blijken intuïtief heel goed hun weg te vinden in ons woud van monsters. Sterker nog: ze leggen óns vervolgens uit wat het met ze doet: in hoe ze kijken, in hun mimiek, of als ze groot genoeg zijn met woorden.
En misschien is dat ook wel logisch, want zijn kinderen meestal ook niet nog 't dichtste bij een wereld waar monsters bestaan?
Met het prentenboek en het bijpassende monsterspel kun je als ouder, leraar of therapeut samen met kinderen op een speelse manier op zoek gaan om deze innerlijke monsters te vinden en te omarmen.
"Ik wil mijn monsters terug" vertelt een oeroud en tegelijkertijd gloednieuw verhaal over wat monsters kunnen betekenen. Het laat hun gezichten zien. En het ontneemt hen niet hun tanden of stekels.
Zo laten we zien dat het soms juist je monsters zijn die je dragen door je lichtste én je donkerste dagen.
Doe je mee? Schrijf je dan hieronder in voor onze nieuwsbrief.
Simon Douw & Hildert Raaijmakers.
Wil jij ook je monsters terug?
Laat dan hier je e-mailadres achter:
Wat zou een oceaan zijn
zonder een monster
dat in het donker loert?
Het zou zijn als slapen
zonder dromen.
Werner Herzog
